මහණෙනි, අල්ප වූ ත්, සුලභ වූ ත් කරුණු සතරකි. එමෙන් ම ඒවා වරදින් තොර ය. ඒ කවර සතරක් ද යත්;
1. මහණෙනි, සිවුරු අතුරින් පාංශුකූල චීවරය අල්ප වූයේ ත්, සුලභ වූයේ ත් වෙයි. එය වරදින් තොර වූ දෙයකි.
2. මහණෙනි, දානය අතුරින් පිඬු සිඟා යාමෙන් ලත් ආහරය අල්ප වූයේ ත්, සුලභ වූයේ ත් වෙයි. එය වරදින් තොර වූ දෙයකි.
3. මහණෙනි, නවාතැන් අතුරින් රුක් සෙවණ අල්ප වූයේ ත්, සුලභ වූයේ ත් වෙයි. එය වරදින් තොර වූ දෙයකි.
4. මහණෙනි, ඖෂධ අතුරින් පූතිමුත්තය අල්ප වූයේ ත්, සුලභ වූයේ ත් වෙයි. එය වරදින් තොර වූ දෙයකි.
මහණෙනි, අල්ප වූ ත්, සුලභ වූ ත් කරුණු සතර මේවා ය. එමෙන් ම ඒවා වරදින් තොර ය.
මහණෙනි, යම් කලක භික්ෂුව අල්ප වූ ද, සුලභ වූ ද දැයෙන් සතුටු වන්නේ වෙයි ද, මෙය ඒ භික්ෂුවගේ එක්තරා ශ්‍රමණ ගුණයකැයි පවසමි.
(ගාථා)
දොස් රහිත වූ දෙයින් සතුටු වන භික්ෂුව හට අල්ප වූ ත්, සුලභ වූ ත් සෙනසුන් අරභයා වේවා චීවර අරභයා වේවා ආහාරපාන අරභයා වේවා පීඩාවක් ඇති නොවෙයි. ඔහුගේ සිත කවර දිශාවකින් වත් නොපෙළෙයි.
ශ්‍රමණ ධර්මයට යෝග්‍ය වූ යම් ධර්මයක් පවසන ලද්දේ ද, ලද දෙයින් සතුටු වන අප්‍රමාදී වූ ඒ භික්ෂුව විසින් ඒ ධර්මයට අධිපතිභාවය පත්වයි.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
සන්තුට්ඨි සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an2_4-1-3-7/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M