සංයුත්ත නිකාය

නිදාන වග්ගෝ

9.1.4. නව භික්ඛු සුත්තං

9.1.4. නවක භික්ෂුවක් ගැන වදාළ දෙසුම

398. සාවත්‌ථියං….

398. සැවැත් නුවරදී ……………

තේන ඛෝ පන සමයේන අඤ්ඤතරෝ නවෝ භික්‌ඛු පච්‌ඡාභත්‌තං පිණ්‌ඩපාතපටික්‌කන්‌තෝ විහාරං පවිසිත්‌වා අප්‌පොස්‌සුක්‌කෝ තුණ්‌හීභූතෝ සංකසායති, න භික්‌ඛූනං වෙය්‍යාවච්‌චං කරෝති චීවරකාරසමයේ. අථ ඛෝ සම්‌බහුලා භික්‌ඛූ යේන භගවා තේනුපසංකමිංසු. උපසංකමිත්වා භගවන්‌තං අභිවාදෙත්‌වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්‌නා ඛෝ තේ භික්‌ඛූ භගවන්‌තං ඒතදවෝචුං. ඉධ භන්තේ අඤ්ඤතරෝ නවෝ භික්‌ඛු පච්‌ඡාභත්‌තං පිණ්‌ඩපාතපටික්‌කන්‌තෝ විහාරං පවිසිත්‌වා අප්‌පොස්‌සුක්‌කෝ තුණ්‌හීභූතෝ සංකසායති න භික්‌ඛූනං වෙය්‍යාවච්‌චං කරෝති චීවරකාරසමයේ ති.

ඒ දිනවල එක්තරා නවක භික්ෂුවක් පිණ්ඩපාතෙන් පස්සේ සවස් කාලයේ කුටියකට පිවිසිලා බාහිර වැඩකට උත්සාහයක් නැතිව නිශ්ශබ්දව යම්කිසි කල්පනාවක යෙදිල ඉන්නවා. නමුත් ඒ සිවුරු මහන කාලයයි. ඒ භික්ෂුව සිවුරු මහන භික්ෂුන්ට වතාවත් නොකරයි. ඉතින් බොහෝ භික්ෂූන් වහන්සේලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණුනා. පැමිණිලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වන්දනා කළා. එකත්පස්ව වාඩි වුණා. එකත්පස්ව වාඩි වුණ ඒ භික්ෂූන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා. “ස්වාමීනි, මෙහි එක්තරා නවක භික්ෂුවක් පිණ්ඩපාතෙන් පස්සේ සවස් කාලයේ කුටියකට පිවිසිලා බාහිර වැඩකට උත්සාහයක් නැතිව නිශ්ශබ්දව යම්කිසි කල්පනාවක යෙදිල ඉන්නවා. නමුත් මේ සිවුරු මහන කාලයයි. මේ භික්ෂුව සිවුරු මහන භික්ෂූන්ට වතාවත් කරන්නේ නෑ.”

අථ ඛෝ භගවා අඤ්‌ඤතරං භික්‌ඛුං ආමන්තේසි. ඒහි ත්‌වං භික්‌ඛු මම වචනේන තං භික්‌ඛුං ආමන්‌තේහි, සත්‌ථා තං ආවුසෝ ආමන්‌තේතී ති. ඒවං භන්තේති ඛෝ සෝ භික්‌ඛු භගවතෝ පටිස්‌සුත්‌වා යේන සෝ භික්‌ඛු තේනුපසංකමි. උපසංකමිත්වා තං භික්‌ඛුං ඒතදවෝච. සත්‌ථා තං ආවුසෝ ආමන්‌තේතීති. ඒවමාවුසෝති ඛෝ සෝ භික්‌ඛු තස්‌ස භික්‌ඛුනෝ පටිස්‌සුත්‌වා යේන භගවා තේනුපසංකමි. උපසංකමිත්වා ….(පෙ)…. ඒකමන්තං නිසින්‌නං ඛෝ තං භික්‌ඛුං භගවා ඒතදවෝච. සච්‌චං කිර ත්‌වං භික්‌ඛු, පච්‌ඡාභත්‌තං පිණ්‌ඩපාතපටික්‌කන්‌තෝ විහාරං පවිසිත්‌වා අප්‌පොස්‌සුක්‌කෝ තුණ්‌හීභූතෝ සංකසායසි, න භික්‌ඛූනං වෙය්‍යාවච්‌චං කරෝසි චීවරකාරසමයේති? අහම්‌පි ඛෝ භන්තේ සකං කිච්‌චං කරෝමීති.

එතකොට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එක්තරා භික්ෂුවක් අමතා වදාළා. “පින්වත් භික්ෂුව, මෙහෙ එන්න. මගේ වචනයෙන් ඒ භික්ෂුව අමතන්න. ප්‍රිය ආයුෂ්මතුනි, අන්න ඔබට ශාස්තෘන් වහන්සේ කතා කරනවා” කියල. “එසේ ය ස්වාමීනි” කියා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන් ඒ භික්ෂුව අර භික්ෂුව ලඟට ගියා. ගිහින් ඒ භික්ෂුවට මෙහෙම කිව්වා. “ප්‍රිය ආයුෂ්මතුනි, අන්න ඔබට ශාස්තෘන් වහන්සේ කතා කරනවා” කියල. “එසේ ය ප්‍රිය ආයුෂ්මතුනි” කියල අර භික්ෂුවත් ඒ භික්ෂුවට පිළිතුරු දීල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ලඟට ගියා. ගිහින් …. (පෙ) …. එකත්පස්ව හිටිය ඒ භික්ෂුව ගෙන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ කරුණ අසා වදාළා. “පින්වත් භික්ෂුව, මේක ඇත්තක්ද? ඔබ පිණ්ඩපාතෙන් පස්සේ සවස් වරුවේ කුටියට වෙලා උත්සාහ රහිතව නිශ්ශබ්දව කල්පනා කර කර ඉන්නවා කියන්නේ. මේ සිවුරු මහන කාලෙ භික්ෂූන්ට වතාවත් කරන්නේ නෑ කියන්නේ?” “ස්වාමීනි, මමත් තමන් ගේ කටයුතු කරමිනුයි ඉන්නේ.”

අථ ඛෝ භගවා තස්‌ස භික්‌ඛුනෝ චේතසා චේතෝපරිවිතක්‌කමඤ්‌ඤාය භික්‌ඛූ ආමන්තේසි. මා ඛෝ තුම්හේ භික්ඛවේ ඒතස්ස භික්‌ඛුනෝ උජ්‌ඣායිත්‌ථ. ඒසෝ ඛෝ භික්ඛවේ භික්‌ඛු චතුන්‌නං ඣානානං අභිචේතසිකානං දිට්‌ඨධම්‌මසුඛවිහාරානං නිකාමලාභී අකිච්‌ඡලාභී අකසිරලාභී. යස්‌ස චත්‌ථාය කුලපුත්‌තා සම්‌මදේව අගාරස්‌මා අනගාරියං පබ්‌බජන්‌ති, තදනුත්‌තරං බ්‍රහ්‌මචරියපරියෝසානං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්‌ඤා සච්‌ඡිකත්‌වා උපසම්‌පජ්‌ජ විහරතීති. ඉදමවෝච භගවා. ඉදං වත්‌වා සුගතෝ අථාපරං ඒතදවෝච සත්‌ථා.

එතකොට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අර භික්ෂුව ගේ සිතේ වූ කල්පනාව තම සිතින් පිරිසිඳ දැනගෙන භික්ෂූන් අමතා වදාළා. “පින්වත් මහණෙනි, ඔබ මේ භික්ෂුවට කිසි වරදක් කියන්නට එපා. පින්වත් මහණෙනි, මේ භික්ෂුව හොඳින් හිත දියුණු කර ගෙන මේ ජීවිතයේ දීම ධ්‍යාන හතර සුව සේම ලබාගෙන පහසුවෙන් ලබා ගෙන යහපත් සේ ලබා ගෙන ඉන්න කෙනෙක්. යම්කිසි අරමුණක් පිණිස නම් කුල පුත්‍රයන් ගිහි ජීවිතය අත්හැරල මේ සාසනයේ මනා කොට පැවිදි වෙන්නෙ, අන්න ඒ අරමුණ වන මේ බඹසර ජීවිතයේ සම්පූර්ණත්වය වන ඒ අනුත්තර වූ අරහත්වය තමන් ගේම දියුණු කරපු ප්‍රඥාාවෙන් සාක්ෂාත් කර ගෙන එයට පැමිණිලා වාසය කරනවා.”

භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළා. මෙය වදාළ සුගත වූ ශාස්තෘන් වහන්සේ යළි මේ ගාථාවන් ද වදාළා.

නයිදං සිථිලමාරබ්‌භ නයිදං අප්‌පේන ථාමසා,
නිබ්‌බානං අධිගන්‌තබ්‌බං සබ්‌බගන්ථප්‌පමෝචනං

සියලු කෙලෙස් ගැටවලින් තමාව නිදහස් කරන මේ නිවන සාක්ෂාත් කිරීම නම් බුරුල් වෙච්ච වීර්යයකින් කරන්නට බෑ. ස්වල්ප වූ ශක්තියකින් නිවන සාක්ෂාත් කරන්නට බෑ.

අයඤ්‌ච දහරෝ භික්‌ඛු අයමුත්‌තමපෝරිසෝ,
ධාරේති අන්‌තිමං දේහං ජෙත්‌වා මාරං සවාහිනින්‌ති

මේ භික්ෂුව ඉතාමත් තරුණයි. නමුත් ශ්‍රේෂ්ඨ පුරුෂයෙක. සේනා සහිත මාරයාව පරාජය කරල අන්තිම ශරීරය දරාගෙනයි ඉන්නේ.

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

නව භික්ඛු සූත්‍රය නිමා විය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn2_9-1-4/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M